Ոչ ավազակապետությանը

Մեկընդմիշտ բոլորս պետք է հասկանանք, որ Հայաստանի շատ խնդիրներ ձեւավորված քաղաքական համակարգի ու ավանդույթի արդյունք են, իսկ այդ համակարգի անունը ավազակապետություն է, այլ կերպ ասած՝ օլիգարխիկ-կլանային բրգաձեւ կառավարումը, խմբային-ախպերական շահերի գերակայությունը, մենաշնորհները: Իսկ այս ամենը կառավարվում են մեկ կենտրոնից՝ բուրգի գագաթից, որի վրա մեկ մարդ է՝ նախագահի աթոռը զավթած ու կեղծված ընտրությունների միջոցով վերարտադրված մարդը, ով իր պաշտոնավարման շրջանում միայն զբաղված է խփելով՝ տոկոսներ, թվեր, գներ, ատկատներ...

Հասարակական նշանակություն ունեցող ցանկացած բնույթի, չափի, ուղղվածության հարց լուծելու համար պետք է կռիվ մղել այդ համակարգի ու բուրգի դեմ, ջարդել, արմատախիլ անել այդ համակարգը, ինչպես ՀՀ առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն էր ասում՝ մաքրել ավգյան ախոռները...

Տրանսպորտի ուղեվարձի թանկացումը եւս այդ տեսակ հարց է, որն առնչվում է հիշյալ օլիգարխիկ-կլանային համակարգին ու նրա շահերին՝ իշխանամերձ գծատերեր՝ տարոններ, գալուստներ, մյուսներ-յուրաքանչյուր քաղաքի քաղաքապետ ու իր շրջապատի մարդիկ: Սրանք բոլորը վերը նշված բուրգի մեծ ու փոքր պտուտակներն են: Իսկ այդ ողջ համակարգի պտուտակը պտտեցնում է մի մարդ՝ Սերժ Սարգսյանը... 

Ուրեմն, համակարգը ջարդելու միակ ճանապարհը պայքարի սլաքը Սերժի դեմ ուղղելն է...