Избранное сообщение

Գաբրիել Գարսիա Մարկես. Մտքեր

1.Ես քեզ սիրում եմ ոչ նրա համար, թե ով ես դու, այլ նրա համար, թե ով եմ ես, երբ քո կողքին եմ: 2. Ոչ մեկը արժանի չէ քո արցունքներին: Իսկ ...

суббота, 29 октября 2011 г.

Հանրահավաք, ինտրիգներ, հանրապետականացում


Այսօր տեղի է ունենում Հայ ազգային կոնգրեսի հերթական հանրահավաքը: Տեղի է ունենում ներքաղաքական մի իրավիճակում, որը բավականին ինտրիգային է, անակնկալներով ու թակարդներով լեցուն: Մի իրավիճակում, երբ քաղաքական ուժերը մտմտում են իրենց նախընտրական քայլերը, քցում-բռնում, թե որտեղ է ավելի հարմար ու ապահով՝ քաղաքական արեւի տակ իրենց տեղն առաջիկա տարիներին ունենալու համար:

пятница, 28 октября 2011 г.

Եղավ Հոկտեմբերի 27 եւ եկավ գյադաների ժամանակը


Հայաստանի երրորդ հանրապետության կարճատեւ պատմության մեջ կան մի քանի իրադարձություններ ու երեւույթներ, որոնք շրջադարձային նշանակություն են ունեցել եւ ժամանակին էապես ազդել ու մինչ օրս էլ ազդում են երկրում ընթացողգործընթացների վրա: Հոկտեմբերի 27-ն այդ իրադարձություններից մեկն է, թերեւս ամենակարեւորը, որը կանխորոշեց ու փոխեց Հայաստանի հետագա քաղաքական ընթացքը: Հոկտեմբերի 27-ով հանրապետությունում սկսվեցին ՙնոր ժամանակներ՚, Վանո Սիրադեղյանի ասած`գյադաների ժամանակը, ու սկիզբ դրվեց այն քաղաքական համակարգին, որի մեջ ապրում ենք մինչ օրս:

среда, 26 октября 2011 г.

«Քուչի» անկիրթ ու անուսում տղերքը


Այսպիսով, առաջին անգամ պաշտոնական խողովակով քաղաքական ձեւակերպում տրվեց Ռոբերտ Քոչարյանին քաղաքական ասպարեզ վերադարձնելու հարցին: Խոսքն, իհարկե, չի վերաբերում Քոչարյանի գրասենյակին կամ ավանդականորեն նրա հետ կապված որեւէ հայտնի ուժի: Առայժմ Հայաստանի ամենաերիտասարդ թոշակառուի քաղաքական պահանջարկի մասին հայտարարել է Ազգային նոր պահպանողական շարժում անունը կրող խիստ կասկածելի միավորը: Ուրեմն, այս շարժումը կոչ է արել Քոչարյանին, ոչ ավել, ոչ պակաս, «երկրի ու ժողովրդի համար այս օրհասական իրավիճակում ստաձնել երկրի ղեկն ու ժողովրդի ճակատագրի հանդեպ պատասխանատվությունըե եւ առաջադրել իր թեկնածությունն առաջիկա նախագահական ընտրություններում: Շարժումը նաեւ դիմել է երկրի  ու ժողովրդի ճակատագրով մտահոգ մյուս ուժերին նույն կոչով դիմել Քոչարյանին:

воскресенье, 23 октября 2011 г.

Մեզանում խնդիրները չեն լուծվում ու տեւական են


Իշխանություն-հասարակություն պառակտումն Հայաստանում հասել է մի հանգուցային սահմանի: Հասարակական ու քաղաքական խնդիրների մի այնպիսի թնջուկ է կուտակվել հանրապետությունում, որ դժգոհության ու բողոքի ալիքը գնալով լայն ծավալներ է ընդունում. բանակում օրումեջ կատարվող սպանություններ ու ինքնասպանություններ, սպանվածների ծնողների ու քաղաքացիական խմբերի ամենշաբաթյա բողոքի ակցիաներ, այդ խնդիրների ու ակցիաների նկատմամբ բանակի ղեկավարության ու «պատասխանատու» լրատվամիջոցների լղոզված ու անպատասխանատու արձագանք:

пятница, 21 октября 2011 г.

Էս գեներալները լավ երեւույթ են Մանավանդ՝ հաղթանակած, նամանավանդ՝ փառապանծ


Հայաստանում բանակի խնդիրը դարձել է առավել պրոբլեմային, քան ներքաղաքական որեւէ այլ հարց: Բանակի խնդիրն հանգուցվել է ներքաղաքական ընդհանուր կծիկին ու իր մեջ պարունակող  վտանգներով մղվել առաջին պլան: Հասարակական դժգոհության ալիքը օրեցօր մեծանում է, եւ դա հասկանալի ու ըմբռնելի է, այլ կերպ լինել չէր էլ կարող: Այդ ալիքը մեծանում է, բայց այդպես էլ չի հասնում այն սահմանագծին, որը կլիներ ներկայում բանակում կատարվող խայտառակության հակազդեցության առավել բնական վիճակը:  Հակազդեցություն, իհարկե, կա, սակայն ոչ այն հակազդեցությունը, որը կստիպեր կտրուկ քայլերի դիմել բանակում առկա վիճակը փոխելու համար:

воскресенье, 16 октября 2011 г.

Բանակի պատասխանատուները մարտահրավեր են նետել հայ ժողովրդին



Հայոց բանակում կատարվողը այն վերջին սահմանն է, որը կարող է եւ պետք է լցնի ժողովրդի համբերության բաժակը: Բանակում կատարվողը մարտահրավեր է հայ ժողովրդին, ու այդ մարտահրավերը նետել են բանակի համար պատասխանատուները` իրենց գերագույն հրամանատար Սերժ Սարգսյանի գլխավորությամբ: Մարդիկ, ովքեր ի պաշտոնե պետք է պատասխանատվություն կրեն յուրաքանչյուր սպանված հայ զինվորի համար, սակայն իրենց իրավունք են վերապահում բարոյականության դասեր տալ բանակում կատարվող անօրինականությունների եւ օրումեջ գրանցվող սպանությունների մասին բարձրաձայնողներին:

суббота, 8 октября 2011 г.

Եթե նախագահ լիներ Զարզանդը` նա կլիներ Ադիբեկյանի ցուցակի առաջին հորիզոնականում


Ըստ ամենայնի այսօր Հայաստանում նախընտրական պայքարի շրջան է: Քաղաքական ուժերի ու գործիչների գրեթե բոլոր գործողությունների հիմքում ընկած է նախընտրական տրամաբանությունը: Այս տրամադրությունները իշխող են նաեւ բոլոր տեսակի արված ու արվելիք հայտարարություններում, տարատեսակ գործիչների, ճիշտ ու սուտի սոցիոլոգների կանխատեսումներում:

четверг, 6 октября 2011 г.

Եվրոպայի քարտ-բլանշները ուղղակի նվեր են Հայաստանի իշխանություններին


Այսպիսով, Եվրոպայի Խորհրդի Խորհրդարանական Վեհաժողովը ընդունել է «Հայաստանում ժողովրդավարական ինստիտուտների գործունեության մասինե բանաձևի նախագիծը, որը առաջարկել էին Հայաստանի հարցով համազեկուցող բրիտանացի Ջոն Պրեսկոտը և գերմանացի Աքսել Ֆիշերը: Բանաձեւում մասնավորապես նշվում է, որ «Հայաստանում հայտարարված վերջին համաներումը, 2008 թվականի մարտին զոհված 10  քաղաքացիների մահվան հանգամանքները նորովի հետաքննելու ազդակը և ընդդիմության ու իշխանական կոալիցիայի կառուցողական երկխոսության փաստը նշանակում է, որ 2008 թվականի մարտյան իրադարձությունների էջը կարող է համարվել փակված Վեհաժողովի համար»: Հայաստանի պատվիրակության անդամներ Զարուհի Փոստանջյանն ու Արմեն Ռուստամյանն առաջարկել են բանաձևից հանել տվյալ կետը, սակայն առաջարկը չի ընդունվել: Այս ամենով հանդերձ, բանաձևում նաև ասվում է, որ ԵԽԽՎ-ն շարունակելու է մոնիտորինգի տակ պահել Հայաստանը:

понедельник, 3 октября 2011 г.

Կոնգրեսը գոնե ինչ-որ բան առաջարկում է, իսկ երրորդ ուժականները`միայն խոսում են


Ազատության հրապարակում շարունակվող շուրջօրյա հանրահավաքին զուգընթաց, Հայ ազգային կոնգրեսը նախաձեռնել է քաղաքացիական, համաժողովրդական ֆորում, որը նպատակ ունի ՀՀ յուրաքանչյուր քաղաքացու մասնակից դարձնել երկրի համար կարեւորագույն նշանակություն ունեցող հարցերի քննարկմանն ու մշակմանը: Այս գաղափարը Կոնգրեսն առաջ էր քաշել դեռ ամիսներ առաջ` հանրահավաքներից մեկում: Այդ ժամանակ դա շոշափելի ձեւ ու բովանդակություն, ինչպես նաեւ կիրառություն չստացավ, քանի որ հանրահավաքները տեղի էին ունենում մեծ պարբերականությամբ եւ տեխնիկապես հնարավոր չէր իրականություն դարձնել համաժողովի (ֆորումի) գաղափարը: Իսկ շուրջօրյա հանրահավաքներն հնարավորություն են տալիս կյանքի կոչել դա, ինչը նշանակում է ուղղակի, ներքեւից ժողովրդավարության ներդրում եւ քաղաքացիական գործոնի մեծացում:

суббота, 1 октября 2011 г.

«Պայքար, պայքար մինչեւ վերջ»-ի գործընթացը վերսկսվեց. իշխանությունը կանգնած է լուրջ հանգույցի առաջ


Հայ ազգային կոնգրեսը վերադարձավ 2008 թվականի հետընտրական շրջանի մարտավարությանը: Ազատության հրապարակում հայտարարված շուրջօրյա հանրահավաքն ու նստացույցը այն միակ ճանապարհն է, որով կարելի է սթափեցնել քաղաքական աճպարարությամբ զբաղվող իշխանություններին: Արմատականության ճանապարհը արտահայտում է քաղաքական փոփոխությունների սպասելիքներ ունեցող մարդկանց տրամադրությունները, եւ պատահական չէ նրանց ոգեւորությունը Կոնգրեսի ընդունած որոշումից:

Այո, Քոչարյանը, իրավամբ, կարող է փոխել իրավիճակը ու շարունակել ոստիկանական պետության կառուցումը


Ռոբերտ Քոչարյանն արձագանքել է վերջին օրերին լայն ծավալում ստացած այն մեկնաբանություններին, ըստ որոնց, Ռուսաստանում Պուտինի իշխանության գալուց հետո չի բացառվում Քոչարյանի վերադարձը մեծ քաղաքականություն: Այս քննարկումները ծավալվել էին այն բանից հետո, երբ հայտնի էր դարձել, որ Ռուսաստանի հաջորդ նախագահը լինելու է Պուտինը: Ի դեպ` «դեմոկրատականե երկրի եւս մեկ ցուցիչ. առանց ընտրությունների էլ արդեն բոլորը գիտեն, թե ով է լինելու հաջորդ նախագահը:

Խոստովանում են կեղծիքների մասին, հետո գովերգում կեղծարարներին


Ուրեմն, ԲՀԿ-ական Վարդան Բոստանջյանն առաջիկա խորհրդարանական ընտրություններում իր կուսակցության համար լուրջ մրցակից համարում է միայն Հանրապետականին, իսկ ընդդիմադիր կուսակցություններին հարգում է, բայց մրցակից չի համարում: ԲՀԿ-ական սույն գործիչն այսօր լրագրողներին նաեւ հայտարարել է, որ ՀՀԿ-ն անցած տարիների ընթացքում ցույց է տվել, որ ուժեղ կուսակցություն է, կարողանում է պատասխանատվություն վերցնել եւ պատվով դուրս գալ դրա տակից: ՀՀԿ-ի ուժի, պատվի ու պատասխանատվության մասին դիֆերամբներ երգելուց հետո, Վարդան Բոստանջյանը նշել է, որ ընտրություններում իրենք շատ ձայներ ունեն, բայց դրանք կարող են քչացվել: