Հայաստանի Հանրապետության հարգարժան պարոն նախագահներ.
Այո, այո, ես Ձեզ դիմում եմ որպես ՀՀ նախագահների, քանի որ
ժողովուրդը, ամեն դեպքում՝ ժողովրդի մեծ մասը, Ձեզ համարում է ընտրված նախագահներ.
Վերջին երեք նախագահական ընտրություններում Դուք եք եղել ժողովրդի նախընտրելի թեկնածուն
եւ իրականում հաղթել եք ընտրություններում, հաղթել եք ժողովրդի ձայնով, ժողովրդի հետ:
Սակայն լափող-խժռող վարչակազմը (այս բառերի ուղղակի ու անուղղակի իմաստներով) խլել,
գողացել է այդ հաղթանակը, խլել է կեղծիքների ու բռնի ուժի միջոցով. 2003 թվականին խլել
է Ստեփան Դեմիրճյանից ու ժողովրդից, 2008-ին՝ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանից ու ժողովրդից,
այժմ փորձում է խլել Րաֆֆի Հովհաննիսյանից ու ժողովրդից...
Ես Ձեզ դիմում եմ որպես տարբեր ժամանակներում դե ֆակտո ընտրված նախագահների, որպես ժողովրդի ընտրյալների. Ձեր՝ երեքիդ անունից, հանդես գալ համատեղ հայտարարություն-կոչով՝ ուղղված ժողովրդին, հանդես գալ Ձեր համատեղ խոսքով, երեքով, միմիայն երեքով գոնե մեկ անգամ բարձրանալ Ազատության հրապարակի հարթակ, ողջունել ժողովրդին եւ ցույց տալ ձեր հաղթական միակամությունը, ժողովրդի հաղթական միակամությունը: Դա աննախադեպ, հզոր շունչ ու ոգեւորություն կհաղորդի իր հաղթանակի ու արդարության համար ոտքի ելած, պայքարող մարդկանց, հրապարակ կբերի նորերին...
Հ.Գ.-1. Ուշ գիշեր գրեցի այս տողերը, մեկ-երկու անգամ կարդացի,
մտածեցի՝ ինչ-որ անիմաստ, անարդյունավետ, գործնական տեսակետից անմիտ բան եմ առաջարկում,
ու տեքստը նետեցի համակարգչային աղբարկղ եւ պառկեցի քնելու:
Հ.Գ.-2. Սակայն ամբողջ գիշեր այդ միտքը, այդ պատկերը գլխիցս
դուրս չէր գալիս, ինչ-որ լավ, գեղեցիկ ու խորհրդանշական բան էի տեսնում դրանում: Ու
այդ մտքով էլ քնեցի:
Հ.Գ.-3. Առավոտյան, այնուամենայնիվ, աղբարկղից ետ բերեցի
տեքստը եւ որոշեցի հրապարակել... Թեկուզ որպես ՀՀ շարքային քաղաքացու՝ 2013 թվականի
մարտի 13-ի գիշերվա մտորում:
Համլետ Կիրակոսյան
ՀՀ քաղաքացի
«Ասպարեզ»
«Ասպարեզ»
Комментариев нет:
Отправить комментарий