Նախագահի աշխատակազմի ղեկավար Կարեն Կարապետյանի հրաժարականը ինչքան էլ պաշտոնապես ներկայացվի «սեփական դիմումի համաձայնե, այնուամենայինիվ դա չի կարող չունենալ ներիշխանական ու ներքաղաքական ինչ-որ դրդապատճառ կամ ենթատեքստ: Նման բարձրաստիճան պաշտոնյայի հրաժարականը հենց այնպես չի լինում: Մանավանդ Հայաստանում:Այս պաշտոնը զբաղեցնողը Հայաստանում միշտ էլ հանգուցային ֆիգուր է եղել: Նախագահի աշխատակազմի ղեկավարը, թեեւ արտաքուստ հրապարակային քաղաքականության մեջ շատ չի երեւում, սակայն ստվերային դաշտում էական դերակատարություն ունի: Նախագահական պալատի կապն ու փոխհարաբերությունները քաղաքական մյուս միավորների հետ իրականացվում են հենց աշխատակազմի ղեկավարի միջոցով: Իսկ եթե վերջինս օժտված է ինչ-ինչ անձնական հատկանիշներով, ապա կարող է դառնալ հարցեր լուծող ֆիգուր:
Ժամանակին, օրինակ, նման ֆիգուր էր Սերժ Սարգսյանը: Պատահական չէ, որ Ռոբերտ Քոչարյանի օրոք լինելով նախագահի աշխատակազմի ղեկավար` Սերժ Սարգսյանն ստացել էր նաեւ «գորշ կարդինալե անունը: Ի պաշտոնե չգտնվելով իշխանական աստիճանակարգի ամենավերեւներում, նա փաստացի ավելի մեծ իշխանությամբ էր օժտված, քան խորհրդարանի նախագահն ու վարչապետը: Էլ չասած մյուս ազգային ջոջերի մասին: Հիմա եկեք պատկերացնենք, այդ տարիների ինչ-որ մի պահի Սերժ Սարգսյանը հրաժարական է տալիս. դա ռումբի պայթյունի նման բան կլիներ Հայաստանում:
Ինչ վերաբերում է Կարեն Կարապետյանի քաղաքական կշռին, ապա նրա աստիճանակարգի բարձրացումն ու ընտանեկան կապիտալի բարգավաճումը սկսվել է նորից Ռոբերտ Քոչարյանի օրօք: 2000-ականների սկզբին նա Ազգային Ժողովի «Կայունությունե խմբի ղեկավարներից էր: Եղավ մի պահ, երբ այդ խումբը վճռորոշ դերակատարություն ձեռք բերեց ներքաղաքական դաշտում`դառնալով Ռ.Քոչարյանի իշխանությունը ամրապնդող ուժերից մեկը: Թերեւս հենց այստեղից էլ սկսվեց Կարապետյանների բիզնեսի ծաղկումը: Հիշեցնենք, որ Կարեն Կարապետյանը «Տաշիրե ընկերության սեփականատեր Սամվել Կարապետյանի (Տաշիրի Սամո) ավագ եղբայրն է, ով վերջին տարիներին դարձավ Հայաստանի օլիգարխներից մեկը: Դա, թերեւս, տեղի ունեցավ ոչ առանց Կարեն Կարապետյանի գործուն աջակցության:
Հետո Կարեն Կարապետյանն անդամագրվեց «Հանրապետականե կուսակցությանը, 2007-ի խորհրդարանական ընտրություններից հետո դարձավ ՀՀԿ խմբակցության ղեկավար, 2008-ի աշնանը` նախագահի աշխատակազմի ղեկավար: 2009 թվականից սկսած մինչ օրս պարբերաբար շրջանառություն մեջ էին դրվում տեղեկություններ, թե վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը պաշտոնանկ է արվելու եւ նրա փոխարեն նշանակվելու է Կ.Կարապետյանը: Ճիշտ է, այդ տեղեկությունները իրականություն չէին դառնում, բայց որոշակի նստվածք տալիս էին:
Ընդհանրապես վերջին 1-2 տարում բավականին հետաքրքիր իրավիճակ էր ստեղծվել Հայաստանի երեք առանցքային պաշտոնյաների`ԱԺ նախագահ Հովիկ Աբրահամյանի, վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի եւ Կարեն Կարապետյանի շուրջ: Այդ հետաքրքրությունը վերաբերում է ոչ միայն վարչապետի աթոռի շուրջ վերջիններիս մասին պտտվող խոսակցություններին, ունեցած տարաձայնություններին, այլեւ ՀՀԿ-ի ներսում նրանց գրաված դիրքին: Խոսքն այն մասին է, թե այս երեքից առաջիկա խորհրդարանական ընտրություններում ով է գլխավորելու ՀՀԿ ցուցակը: Հասկանալի, որ այդ ցուցակը գլխավորողն էլ լինելու է Սերժ Սարգսյանի հիմնական վստահորդը:
Ամենայն հավանականությամբ, Կարեն Կարապետյանի հրաժարականը ինչ-որ կերպ կապված է այս թնջուկի հետ: Իսկ թե ինչ է թաքնված այդ թնջուկի մեջ, պարզ կդառնա մոտ ապագայում: Համենայն դեպս, քիչ ժամանակ է մնացել թնջուկի քանդմանը…
Համլետ Կիրակոսյան
«Ասպարեզ»
Комментариев нет:
Отправить комментарий